Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Οι Τρεις Ευχές













Αν στα καλά καθούμενα ερχόταν ένα Τζίνι με το λυχνάρι του και σου έδινε τρεις ευχές...  

Τι θα ζητούσες;



ΥΓ. Μετά από ένα πρόχειρο γκάλοπ ανάμεσα σε φίλους, ακροατές και τυχαίους περαστικούς στην Σταδίου, αποφάσισα πως είναι πιό βολικό να απαντήσετε ανώνυμα. Λες και οι πραγματικές επιθυμίες μας αυτόματα γίνονται ενοχικές αν κάποιος ξέρει ότι εμείς είμαστε αυτοί που ζητάμε όσα μας λείπουν. Ίσως το αναλύσω αργότερα. Ίσως να μην έχει και σημασία τελικά.  Σίγουρα όμως το αποφάσισα. Θα προτιμούσα, σας παρακαλώ, οι απαντήσεις να είναι ανώνυμες. Μπορεί να με βάλει και σε διαδικασία να σας αναγνωρίσω μέσα από τις ευχές σας. Ποιός ξέρει...; 

Ευχαριστώ τον Σπύρο για την υπέροχη δουλειά στην διασκευή της "Δημουργίας Των Ευχών" (με έμένα σε περίεργο ρόλο δίπλα στον Θεό - και θα το αναλύσουμε κι αυτό αργότερα) και τον Πασκάλ που μου θύμισε την κουβέντα μας περί ανωνυμίας.


Νέες Οδηγίες:    Επειδή το Τζίνι χρεoκόπησε δεν μπορεί να δώσει λεφτά (επειδή είναι Τζίνι δηλαδή δεν θα το άγγιζε η οικονομική κρίση; Αμ δε!) οπότε δεν μπορείτε πιά να ζητήσετε λεφτά. Επίσης, μετά από ενδελεχείς ερεύνες το επιτελείο του σταθμού μας ανακάλυψε πως μια μέρα ΟΛΟΙ θα πεθάνετε. Ως εκ τούτου το να ζητάτε υγεία για εσάς ή για τους δικούς σας δεν στέκει καθώς ακόμα ακόμα και ο Μαθουσαλίξ μας άφησε χρόνους. Οπότε απλά δεν μπορείτε ούτε υγεία να ζητήσετε.

Για σκεφτείτε το καλύτερα λοιπόν.... Βάλτε λίγη φαντασία ... Έλα ακροατή μου ... Το ξέρω ότι μπορείς!     (τώρα είναι που δεν θα απαντήσει ποτέ κανείς ξανά....)






Όπως πάντα, 

Η Θεία.-